tüm hakları saklıdır

yarın erken uyanmam gerekirken, kaybolmuş uykum gecenin karanlığıyla bütünleştiriyor beni. sahte sahte gözlerimi dinlendirebilmek umuduyla, koyun yerine saydığım hedefe doğru azalan günler. varlığım ve yokluğum arasındaki iki gıdım çabamı ihlal etme hakkını kim veriyor sana da gelip aklımın en ücra köşesinden girip o karanlıkta yanlış yollardan geçip doğru yere gelebilmeyi başarıyorsun. takvimin son yaprağı düşerken farkediyorum bunu ve ürkek ürkek sıçrıyorum yerimden. gözümden birkaç damla yaş geliyor ama içimde ıssız çöl rüzgraları esmekte. geçen üçyüzaltmışbeş günde ne kadar büyüttün beni. ve şimdi kadehimi şerefine kaldırıyorum.