c'mon everybody

Jingle bell, jingle bell, jingle bell rock

Jingle bells swing and jingle bells ring

Snowing and blowing up bushels of fun

Now the jingle hop has begun.

experience

i admit, it was pretty interesting actually..

there were Amish people who lent their houses to people who tried to live like them, and around 4 in the morning the light would turn on so it was time for the Amish people to be taken away to the unknown, and the normal people would be woken up. and then at 11 p.m. the lights would be turned off and a blue or red bulb would lit up to notify the Amish people that it was safe to come in for the night, when the worked around the house, doing their usual businesses. the thing was, the Amish and the regular people were not supposed to meet, so the regular people were put to sleep in some kind of hypnotic trance. one day, i managed to beat the system and stayed awake to meet the Amish people. i was playing cards on the kitchen table when they arrived and the strangest thing happened. one of them walked in and sat beside me. with his mind, he lifted up the glass on the table towards me and it was as if i was looking at the mirror.  i was looking right at my grand mother, and i walked into the image, literally. she was behind a window, so i opened it, my "happy" jumped into my arms right then. it felt so real, stroking her fur between my fingers. grandma gave me a big kiss and told me about that baby that i liked instantly a few years ago was actually her and that was why i felt that strongly about her. but then it was time for the Amish people to go away and when the lights turned on, i was out of the image, snap and back to reality. but it was a spiritual well and on the way i drank martinis with Frank Sinatra.  anyway, then before the regulars woke up, i went into your room, to surprise you, you came right out the shower and you told me i looked cranky and that i should get more sleep. i was feeling something else, as if i was full forever. but we went on to your cousin's fiend's apartment, where i'd been in a previous life, and i could see everything that happened there before so vividly that it was like a funnies video one after the other. you thought i was going mad because i was laughing my ass of to the empty walls. you didn't understand. and it broke my heart.

dev kadın, küçük şarkı

küçüğüm, daha çok küçüğüm bu

yüzden bütün hatalarım

övünmem bu yüzden, bu yüzden kendimi

özel, önemli zannetmem

küçüğüm, daha çok küçüğüm bu

yüzden bütün saçmalamam

yenilmem bu yüzden, bu yüzden kendime

hala güvensizliğim

ne kadar az yol almışım, ne kadar az.

yolun başındaymışım meğer

elimde yalandan, kocaman, rengarenk,

geçici, oyuncak zaferler

küçüğüm, daha çok küçüğüm bu

yüzden bütün korkularım

gururum bu yüzden, bu yüzden çocuk

gibi korunmasızlığım

küçüğüm, daha çok küçüğüm bu

yüzden sonsuz endişem

savunmam bu yüzden, bu yüzden bir

küçük iz bırakmak için didinmem

Uzay Heparı Sonsuza!

Uzak ama yakın kadın Zeynep Tunuslu'nun ne zaman önce okuduğum bir röportajından sonra, belki de gerçek aşk buydu demiştim.. Ben mi eskiye çok önem verir oldum, yoksa bağlarımı koparmakta zorlanan bir ben mi kaldım sorularıyla boğşur buldum kendimi. Bence çok önemli bir insandı Uzay, ve ölümü çok ani olmuştu. Olması gereken yerde tutabiliyor muyuz O'nu, hakkını verebiliyor muyuz? Zeynep Cassalini, albümdeki yazısında Dünya'nın bugün çok kötü bir yer olduğunu söylemiş. ne yazık ki kendisine katılmak zorunda hissediyorum kendimi. Bu gün, ne özgürlük gerçek, ne sevgi, ne saygı ne de merhamet. Hatta gerçek bile benim için bazen keskin sınırlarını kaybediyor. Bu yağmurlu sabahın ve Uzay'ın getirdiği duygusallığıma sığınarak sinirleniyorum. Bu albüm için yeterince reklam yapılmadı. Bunu Zeynep'ten mi çıkarmak gerekli? Belki de bu çok acımasızca olur. Ama yeni nesillerin de Uzay'ın büyüklüğünü bilmeleri gerektiğini düşünüyorum.

Ben, şimdilerde neredeyse hiç Türkçe müzik dinlemeyen ben, seni özlüyorum Uzay Heparı. Huzur içinde yat.