20 Aralık, 2008

Uzay Heparı Sonsuza!

Uzak ama yakın kadın Zeynep Tunuslu'nun ne zaman önce okuduğum bir röportajından sonra, belki de gerçek aşk buydu demiştim.. Ben mi eskiye çok önem verir oldum, yoksa bağlarımı koparmakta zorlanan bir ben mi kaldım sorularıyla boğşur buldum kendimi. Bence çok önemli bir insandı Uzay, ve ölümü çok ani olmuştu. Olması gereken yerde tutabiliyor muyuz O'nu, hakkını verebiliyor muyuz? Zeynep Cassalini, albümdeki yazısında Dünya'nın bugün çok kötü bir yer olduğunu söylemiş. ne yazık ki kendisine katılmak zorunda hissediyorum kendimi. Bu gün, ne özgürlük gerçek, ne sevgi, ne saygı ne de merhamet. Hatta gerçek bile benim için bazen keskin sınırlarını kaybediyor. Bu yağmurlu sabahın ve Uzay'ın getirdiği duygusallığıma sığınarak sinirleniyorum. Bu albüm için yeterince reklam yapılmadı. Bunu Zeynep'ten mi çıkarmak gerekli? Belki de bu çok acımasızca olur. Ama yeni nesillerin de Uzay'ın büyüklüğünü bilmeleri gerektiğini düşünüyorum.

Ben, şimdilerde neredeyse hiç Türkçe müzik dinlemeyen ben, seni özlüyorum Uzay Heparı. Huzur içinde yat.

Hiç yorum yok: