-miş(iz), -muş(uz)

1,5da dikkat diyolar daha 1 olmadan. üstüne bas bas basılmasına rağmen farkında olmadan yaptıklarım listesi almış başını giderken ben hala aynada farkındalığımla (d)övünüyorum sahte sahte. aşkın 3 altın kuralı, ömrü, şekli, tadı, kokusu diye dır dır dırlıyolar kafamın içine ıvırı zıvırı ama ben göz(ümü) yumunca 2 dirhem 1 çekirdek karşımda duruyor dikiş izleri ve nasırlarıyla.. rutin-in tükettiği dikkat/özveri/sabır gibi azınlıklar, reelde ayaklanmış saldırıyor. diğer - de kendini kendine kanıtlama çabası..
yine yumdum gözümü: şeytan dürtmüş (iyiki), elim/yüzüm kaymış, gökten 3 elma düşmüş, bitişler başlamış başlangıçlar bitmiş, döngü kısır olmuş, sevgi baki kalmış.. masal uyanmış, gerçek olmuş, anlatan yokmuş, ben "piç"mişim..

---

üşüsem - sarılsan,
yatsam - sarılsan,
ağlasam - sarılsan,
yıkansam - sarılsan,
doysam - sarılsan,
insem - sarılsan,
gelsem

- sarılsan..

ikikereiki:dört

iki satır yazının bir anlamı yok-muş.
iki satır söz-e -de ben güvenmiyorum.

vs. (2)

mutlu(mu)yum!?
olmam gereken yerde kendimi 5000lik yap-boza veriyorum, kayboluyorum.. yanılsama yükseliyor, zaman hızlanıyor, verimlilik azalıyor.. Amanos dağları vs. Nur Anamur, ilkokul 2den beri beyin hücrelerimi yok yere kaplıyorlar ve bu bana oran-orantı formülünü anımsattıkça mutsuzluk kat sayım doğru orantılı olarak artıyor..
şu sıralar eksikler listelerim var. bir türlü "check" atıp kurtulamadığım onlarca maddeden oluşan.. aslında epey basit konular ama kedimi kaça bölsem altından kalkarım hesabım bir türlü çarşıyı tutmuyor. zaten asıl sorunum eşşek yüküyle fazlalığım.. nasıl atsam, kime satsam..?
iyisi mi ben biraz daha yap-boz yapsam..