10 Haziran, 2008

gün

şimdilik herşey güzel gidiyormuş gibi duruyor
ama mümkün mü
iç gıcıklarım ve huzursuzluklarım muzrluklarımla katlanıyor
bir yerden çekiştirip çizgiyi sıfırlıyorum 
öteki taraf da düzgün
bu defa alttan üstten bozuluyor

sen diyorsun
ben başka şey diyorum
başkası olma kendim ol
böyle çok daha güzelim
aman ne güzellik
hiç de değil

içimden geçen başka
aklıma gelen başka
sinemaya gidesim var ama uykum da var
zamanda asılı kalsam
öyle şarkı bile var

sanal dünya ile gerçek çatışıyor
hepsi malup
ben bitişe gitmeye çabalıyorum
daha başlangıçtan geçemedim

bu gün o gün
geçen sene de bugün bu gündü
ama ne ben buydum ne sen ne de o

3 ve dört değil 
iki adet 3. şahıs var
ikinci 3.şahıstan nefret edemiyorum ama
pek sevdiğim de söylenemez
öyle de değilde
kendimi kendime vurup kötü hissettiriyor
kendi pek bir bokmuş gibi
aslında öyle
bok
bok gibi bok
pis bok

bu da böyle bir travma
yesem de olur yemesem de
içmek istemiyorum ama
sürekli susuyorum
bir de geçmişe gittim bugün
tozlamış biraz
temizlik lazım
ona da üşendim


07 Haziran, 2008

belki de son yazı...

tuttuğumu farketmedim
tuttum tuttum
tutmak istemedim
patladım
patladın
patladık
ağladım
çok ağladım
neredeyse öldüm
bir nefesle kaçırdım
kaybetmeye yüz döndüm
geri çekildim
katılaştım
şekilsiz
şemalsiz
bol fikirli
hiç isteksiz
tatsız ekşisiz
bol acılı


*****

elimi, kolumu, dişimi, tırnağımı, kafamı, gözümü, saçımı, kulağımı-
evimi, yolumu, telefonumu, arabamı-
adımı, soyadımı, bileni, bilmeyeni-
kendimi-
değiştirmek istiyorum.

gitmek istiyorum
bu evden, bu sokaktan, bu mahalleden, bu semtten, bu ilçeden, bu ilden, bu ülkeden, bu dünyadan, bu uzaydan..

zihinlerdeki yemyeşil bir bahçede, gölgelik bir ağaç altında, krem rengi bir elbiseyle, bir hamakta yatıyor olmak iyi gelirdi bana.